Redakcja: Peter-Paul Bänziger, Uniwersytet w Bazylei
Europejskie środki na badania, nie tylko te oferowane w ramach Akcji COST, niewątpliwie mają swoje dobre strony. Wspierają one, między innymi, współpracę ponad językowymi i regionalnymi granicami, w ten sposób przyczyniając się do powstania prawdziwie europejskiej przestrzeni badawczej. Jednakże, mają także aspekty dyskusyjne. Po pierwsze, w kwestii języka. Pomimo językowej różnorodności i wielojęzyczności będącej fundamentem współczesnych społeczeństw, europejskie finansowanie badań wzmacnia dominację języka angielskiego. Towarzyszy temu umocowana strukturalnie preferencja dla osób, dla których angielski jest językiem ojczystym, co znajduje odbicie nie tylko w sytuacji na rynku pracy.
Jak do tej pory niewiele refleksji poświęcono roli języka angielskiego w badaniach, a w szczególności w europejskiej przestrzeni badawczej, oraz związanym z tą rolą hierarchiom i mechanizmowi wykluczenia. Do drugie, kwestia języka nie jest jedynym problematycznym aspektem europejskiego finansowania badań. Do pewnego stopnia związana z angloamerykańską hegemonią jest homogenizacja samych projektów i procesu recenzyjnego. Pod względem struktury, argumentacji i stylu, wnioski badawcze coraz bardziej się do siebie upodobniają. Po trzecie, poszczególne instrumenty finansowania charakteryzują się technokratycznym sposobem myślenia, które często jest pełne dobrych intencji, ma jednak ambiwalentne rezultaty. Na przykład, kiedy mówimy o Inclusiveness Target Countries (ITC)*, różnice w zamożności i dostępie do władzy są jednocześnie problematyzowane i wzmacniane.
Seria blogowa WORCK #2 ma na celu stworzenie przestrzeni dla dzielenia się doświadczeniem i krytycznej refleksji na temat wyżej wspomnianych a także innych cech europejskiego finansowania badań naukowych. W kontekście Akcji COST, ma także na celu włączenie się do dyskusji na temat ograniczeń jakim podlega praca akademicka. Aby sprostać językowej różnorodności, każdy z tekstów publikujemy w dwóch językach.
Tłumaczenie: Natalia Jarska
*Chodzi o kraje, które w ramach finansowania COST zyskują preferencyjny dostęp do środków. Są to w tej chwili: Albania, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Cypr, Czechy, Estonia, Chorwacja, Węgry, Litwa, Łotwa, Luksemburg, Malta, Mołdawia, Czarnogóra, Portugalia, Polska, Rumunia, Słowenia, Słowacja, Macedonia Północna, Serbia i Turcja.